Spelend leren werkt! Dit geldt niet alleen voor computerspellen maar ook voor niet-digitale vormen zowel in groeps- als individuele vorm.
Het begint al op de peuterschool. Wie heeft er geen verstoppertje, zakdoekje leggen of tikkertje gespeeld? Via deze spelen maken jonge kinderen kennis met sociale regels en worden ze voorbereid op georganiseerd leren. Ook op latere leeftijd blijkt het toepassen van educatieve spellen doeltreffend. Bijvoorbeeld tijdens de opleiding van militaire officieren, zowel digitaal binnen strategische war games, maar ook in de vorm van ouderwets schaken.
Het idee dat spelend leren werkt is niet nieuw. De Griekse filosoof Plato (347 v.Chr) adviseert volgelingen in ‘De Republiek’ gebruik te maken van spelen. Plato zag het filosofisch discours als een educatief spel. Het stellen van hypothetische vragen (gedachte-experimenten of filosofische spelen) werd gezien als een manier om tegenovergestelde filosofische standpunten te onderzoeken. Daarnaast was was het Plato die zei “Je kunt meer in een persoon ontdekken in een uur spel dan in jaar converseren”.
Met het bovengenoemde in gedachten is het geen wonder dat zogenoemde serious games steeds belangrijker worden binnen onze huidige maatschappij. Een serious game is een computerspel waarbij het primaire doel vaak te maken heeft met verschillende vormen van educatie. Puur entertainment is dus van secondair belang.
Waarom gebruik maken van serious games?
Als kinderen leren we spelen en wanneer we volwassen worden spelen we om te leren, ook al voelt het ‘spelen’ niet echt als een spel.
Dat is niet echt verwonderlijk, hoewel? De traditionele schoolklas richt zich vooral op het aanleren van regels voor wiskunde, economie, geschiedenis enzovoorts. Herhaling speelt hier een belangrijke rol zodat studenten regels beter onthouden. Hoewel de lol vaak ontbreekt zijn er wel veel overeenkomsten met een spel te vinden:
Het doen alsof: de werkelijkheid wordt in kleine brokken voorgesteld en aangeleerd;
Meeslepend: aandacht trekken van studenten;
Leersystemen zijn gebaseerd op regels;
Leersystemen zijn sociaal, studenten worden ingedeeld op leeftijd en leervermogen.
Het grote verschil met vroegere generaties is dat de huidige generatie studenten is opgegroeid met video games. De stap naar een serious game is tegenwoordig klein en verhoogt voor sommige taken zelfs de leersnelheid. Dit blijkt ook uit onderzoeken die worden genoemd in de september-2006-editie van Wired Magazine. Hieruit blijk ‘dat het inzetten van gesimuleerde omgevingen de leersnelheid verhoogt voor een scala aan taken, van het maken van laparoscopische incisies tot het redden van mensen uit brandende gebouwen’.
Gedurende de afgelopen jaren is er een discussie gaande binnen de video game industrie. De industrie zou volwassen zijn geworden. Dit is met name te merken aan het steeds groter wordende publiek. Video games vallen niet langer binnen het domein van jonge mannen en kinderen, maar bereiken ook vrouwen en mannen van alle leeftijden, rangen en standen. Video games zijn mainstream en zijn een onontkoombaar onderdeel van onze westerse cultuur. Is dit ook de toekomst van serious games? Ik verwacht het wel.
Meer weten?
Bel ons gerust op (038 - 750 12 62) of gebruik het onderstaande formulier
